วรรณคดี อิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง

ศึกษาค้นคว้าเพิ่มเติม วิชา ภาษาไทย
เรื่อง อิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง
…………………………………………
คำสั่ง ให้นักเรียนรวบรวมการถอดความ เรื่อง อิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง โดยจัดทำเป็นรายงานให้สมบูรณ์ ประกอบด้วย
๑. ปก
๒ คำนำ
๓ สารบัญ
๔ เนื้อหาถอดความ อิเหนา
๕ คำศัพท์(ยาก) และความหมาย จำนวน ๕๐ คำ (อยู่ในหนังสือเรียน)
๖ แบบฝึกหัด
๗ หนังสืออ้างอิง

แบบฝึกหัด มีดังนี้
๑. พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยพระราชนิพนธ์อิเหนาเพื่อวัตถุประสงค์ใด
๒. เหตุใดจึงกล่าวว่าเนื้อหาในบทละคร เรื่อง อิเหนา สะท้อนภาพของสังคมไทย
๓. แนวคิดสำคัญของบทละคร เรื่อง อิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง คืออะไร
อภิปรายแสดงความคิดเห็นและยกตัวอย่างคำประพันธ์ประกอบ
๔. ประเพณีใดของกษัตริย์วงศ์เทวัญที่ก่อให้เกิดปมปัญหาของตัวละครในเรื่อง อิเหนา และนักเรียนเห็นด้วยกับประเพณีดังกล่าวหรือไม่
๕. สาเหตุสำคัญที่ทำให้อิเหนาตัดสินใจไปช่วยรบที่เมืองดาหาคืออะไร อิเหนาจะไม่เดินทางไปได้หรือไม่ อธิบายแสดงเหตุผล
๖. สิ่งใดเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้วิหยาสะกำสิ้นชีวิต และนักเรียนเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับความรักคล้ายกับวิหยาสะกำหรือไม่ จงอภิปราย
๗. อภิปรายและแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับลักษณะของบิดากับบุตรคู่ต่อไปนี้และยกตัวอย่างคำประพันธ์ประกอบ
๗.๑ ท้าวกะหมังกุหนิง – วิหยาสะกำ
๗.๒ ท้าวกุเรปัน – อิเหนา
๗.๓ ท้าวดาหา – บุษบา
๘. วิเคราะห์แนวคิดในคำประพันธ์ต่อไปนี้ และยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับแนวคิดนั้นจากประสบการณ์ของตนเอง ดังนี้

๘.๑ พี่ดังพฤกษาพนาวัน จะอาสัญเพราะลูกเหมือนกล่าวมา
๘.๒ แล้วว่าอนิจจาความรัก พึ่งประจักษ์ดั่งสายน้ำไหล
ตั้งแต่จะเชี่ยวเป็นเกลียวไป ที่ไหนเลยจะไหลคืนมา
๘.๓ อันชิงนางอย่างนี้ไม่ผิดธรรม์ ธรรมเนียมนั้นมีแต่บุราณมา
๘.๔ สุดแต่ว่าจิตพิสวาส ก็นับเป็นวงศ์ญาติกันได้
๘.๕ ครั้งนี้ควรหรือมาพินาศ เบาจิตคิดประมาทไม่พอที่
เพราะรักบุตรสุดสวาทแสนทวี จะทัดทานภูมีไม่เชื่อฟัง
๙. ศิลปะการประพันธ์ที่ปรากฏในบทละครเรื่อง อิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง มีอะไรบ้าง เขียนจำแนกประเภทและยกตัวอย่างคำประพันธ์จากเรื่อง

โพสท์ใน Uncategorized | ใส่ความเห็น

ร้อยกรองทำนองชีวิต

กิจกรรมที่ ๒ ร้อยกรองทำนองชีวิต
• ให้นักเรียนอ่านความหมายของร้อยกรองที่มีคนนิยามความหมายไว้
• ครูทดสอบการอ่าน และการสรุปใจความของนักเรียน โดยให้นักเรียนเขียน นิยามความหมายของร้อยกรองใหม่ ครูจับเวลา นักเรียนส่งกระดาษที่ตนเองเขียนความหมายไว้ให้เพื่อนคนถัดไป จนครบแถว คนสุดท้ายสรุปความคิดของเพื่อน ๆ
• ส่งตัวแทนอ่านการสรุปนิยามความหมายของบทร้อยกรอง
• ครูช่วยสรุปนิยามความหมายบทร้อยกรองอีกครั้ง
• ครูอธิบายการสรุปนิยามความหมายด้วยตนเอง ข้อดี เป็นประโยชน์ในทางความคิดสร้างสรรค์
• การบ้าน ตอบคำถามประจำหน่วย

แบบฝึกหัด
คำชี้แจง ให้นักเรียนศึกษาบทร้อยกรองที่กำหนดแล้วอธิบายคุณค่าและความสำคัญต่อผู้อ่านในด้านใดบ้าง
เธอว่าฉันเป็นคนหลอกลวง
ก็ยังรักยังห่วงเหมือนวันเก่า
ไม่มีใครมาแยกความเป็นเรา
ไม่ทิ้งให้เธอเหงาและร้าวรอน
ก็ไม่เคยคิดจะเปลี่ยนไป
เพียงแต่เก็บไว้ในใจก่อน
ก็มันคนละครั้ง คนละตอน
จะว่าเป็นรักซ้อนได้อย่างไร
เธอว่าฉันเลือดเย็น
ที่จริงก็เป็นแค่คนอ่อนไหว
รักแล้วก็รักจริงใจ
เพียงแต่มีรักได้ หลายหลายคน
อยากให้เธอ เข้าใจ
อย่าร้องไห้จนหัวใจฉันสับสน
ถึงจะมีใครอีกหลายคน
ก็มีความรักล้นให้แก่เธอ

โมรา, ความไกล…..มิอาจกลั้นสายสัมพันธ์, ๒๕๓๓ : ไม่ปรากฏเลขหน้า
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
ความฝันวันเก่า
เก็บเอาไว้ที่ไหน
ซ่อนอยู่ ณ หนใด
มองไป ไม่เห็นมี
ภาพฝันเยาว์วัย
แอบซ่อนอยู่ในทุกที่
มองเห็นจากตรงนี้….
แต่ไม่มีใครเอื้อมถึง
ปะการัง, จะติดปีกผีเสื้อโบยบินไป, 2537 : 27
“ซ้อน…ลวง”
ฉันว่าเธอเป็นคนหลอกลวง
ถึงยังรักยังห่วงคล้ายวันเก่า
แม้นไม่มีใครมาแยกความเป็นเรา
แต่เธอก็ทิ้งให้ฉันเหงาและร้าวรอน
หากเธอไม่เคยคิดจะเปลี่ยนไป
เพียงแต่เก็บฉันไว้ในใจก่อน
ถึงแม้คนละครั้ง คนละตอน
คงเป็นรักซ้อนทับในดวงใจ
ฉันว่าเธอนั้นเลือดเย็น
ทำเป็นคนจริงใจ และอ่อนไหว
รักแล้วก็เผื่อใคร
ขอมีรักได้หลายหลายคน
อยากให้เธอเข้าใจ
ว่าที่ฉันร้องไห้จนเธอสับสน
เพียงแต่เสียใจกับใครบางคน
ที่มีความรักล้นปนความเห็นแก่ตัว

จันทโครพ, กาลเวลาพิสูจน์คน, 2555 : ไม่ปรากฎเลขหน้า

โพสท์ใน Uncategorized | ใส่ความเห็น

รวมผลงานบทกลอนล้อเลียน

รู้จักตนเอง
ห้องอื่นเรียนห้องเราเล่นเป็นสุขนัก
ยามว่าพักนักเรียนเป็นเซียนไพ่
กินขนมน้ำสำราญใจ
สุขสบายเด็กห้องห้าฮาจริงเอย

บัญญาวัฒน์ ทักษะ ม. ๕/๕
ผลงานนักเรียนบทล้อ : คนหลงทาง
• ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยหลงทางไปต่างที่
หลงจนรู้ว่าทางเป็นอย่างนี้
มีมืดมีสว่างมีทางไป
(ไม้ตะปูและหัวใจ, จันทร วรลักษณ, 2550, น.10)

• ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
เรื่องที่เคยโดดเรียนไปต่างที่
โดดจนรู้หนทางเป็นอย่างดี
โดดอีกทีไม่เห็นจะเป็นไร
(ศุภาพิชญ์ , ม.5/4) • ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยหลงทางไปต่างที่
หลงจนรู้ว่าทางเป็นอย่างนี้
ฉันขอคบคนที่ไม่หลงทาง
(แม่เรไร, ม.5/4)
• ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
มิรู้เลยทางออกอยู่หนไหน
หลงทางก็พอรู้ทนทำใจ
หลงรักเธอนี้กระไรทำไงดี
(ชลกานต์, ม.5/4) • ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยรักเธอก่อนหน้านี้
ช่วยบอกสักคำเถิดคนดี
ว่าวันนี้ฉันผิดหรืออย่างไร
(ธัญรัตน์ , ม.5/4
• ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าเพื่อนเคยทำผิดมากี่ครั้ง
จนบางทีมันก็เหนื่อยใจจัง
แต่บางครั้งมันก็สนุกดี
(ฟ้าใส, ม.5/4) ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าเพื่อนเคยมีฉันที่เหลวไหล
พอวันนี้ตัวฉันเองได้ปลี่ยนไป
เป็นคนใหม่ของเพื่อนที่รักเอย
(อัญชลีพร, ม.5/4)
• ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยหลงทางไปต่างที่
ชีวิตฉันคงไม่หลงอยู่อย่างนี้
มันต้องมีสักวันไปถูกทาง
(คนเดียว, ม.5/4) • ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยตกส้วมอยู่ที่นี่
ตกจนรู้ว่าส้วมเป็นอย่างนี้
ฉันขอตกอีกทีจะเป็นไร
(ธนกาญจน์, ม.5/4)
• ฉันคงอายมากนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยหลงเลยไปต่างที่
บอกคนอื่นว่าถูกอย่างดิบดี
โธ่จะบ้าหรือนี่มาผิดทาง
(ร่มสีแดง, ม.5/4) • ฉันไม่อายมากนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยทำเรื่องอย่างว่านี้
ฉันก็รู้หรอกนะว่าไม่ดี
แต่ขอทำอีกสักทีจะเป็นไร
(บัวขม, ม.5/4)
• ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยรักเธอมาก่อนนี้
หลงจนรู้ว่าเธอนั้นแสนดี
ฉันขอหลงอยู่อย่างนี้ตลอดไป
(ชุติมดี , ม.5/4) • ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยหลงทางไปต่างที่
หลงจนรู้ว่าทางเป็นอย่างนี้
พอสักทีกับชีวิตที่หลงทาง
(อริสรา, ม.5/5)
• ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยแอบดูเธอแก้ผ้า
ทั้งปลาร้าก็เคยเห็นเธอกินมา
ขอบอกว่าโปรดระวังฉันแอบดู
(ซัน สมายด์, ม.5/5) • ฉันไม่อายหรอกนะจะถ้าชอบ
เพราะหัวใจฉันมอบให้แด่เธอ
รู้บ้างไหมว่าตอนนี้ฉันพร่ำเพ้อ
คิดถึงเธอทุกเวลาอยู่ร่ำไป
(อีซี่บอย, ม.5/5)
• ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยหลงรักเธอไปตอนไหน
หลงจนลืมว่ารักเป็นอย่างไร
ขอหลงใหลในตัวเธออีกสักที
(แอบชอบ, ม.5/5) • ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ฉันไม่เคยหลงทางไปต่างที่
เพราะฉันรู้หนทางเป็นอย่างดี
ถ้าฉันหลงครั้งนี้อายเขาตาย
(เด็กดี, ม.5/5)
• ฉันเกือบอายแล้วนะเพื่อนถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยหลงทางไปป่าแต้ว
หลงจนรู้ว่ามีหนุ่มกี่คนแล้ว
จึงคล่องแคล่วเรื่องผู้ชายสบายตัว
(ดอกสะเดาบ้านนา, ม.5/5) • ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยหลงทางไปต่างที่
หลงจนรู้ว่าทางเป็นอย่างนี้
ทางที่มีฉันและเธอที่หลงกัน
(ปุณยภา, ม.5/5)
• มันไม่ดีหรอกนะถ้าจะเอ่ย
เพราะเราเคยหลงทางไปเหยียบขี้
พึงได้รู้ว่ากลิ่นเป็นอย่างนี้
ถึงฉันหลงเหยียบขี้จะเป็นไร
(นามนวย, ม.5/5) • ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเรอ
เพราะฉันเผลอเรอไปในทุกที่
แต่ที่เรอก็เรอทักนะคนดี
เรอครั้งนี้เรอทักว่า “รักเธอ”
(ต่อศักดิ์, ม.5/5)
• ผมไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าผมเคยโดดเรียนวิชานี้
โดดจนรู้ว่ามันไม่ดี
งั้นขอโดดอีกทีนะครับครู
(เดอะเซ็กกัล, ม.5/5) • ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยหลงทางไปต่างที่
หลงจนรู้ว่าทางเป็นอย่างนี้
ขอหลงสักสิบนาทีจะเป็นไร
(กิตติพงศ์, ม.5/5)

• ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะรัก
เพราะฉันได้ประจักษ์รักแท้ในครานี้
รักจนรู้ว่ารักเช่นไรจึงจะดี
มาวันนี้จะรักเธอตลอดไป
(แว้นบ้านดง , ม.5/5) • ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยหลงทางไปต่างที่
หลงจนรู้ว่าทางเป็นอย่างนี้
หลงก็ดีจะได้จำไม่ช้ำใจ
(ปากกาสีน้ำเงิน, ม.5/6)
• ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยเป็นคนที่เหลวไหล
เหลวไหลจนรู้ว่ามันเป็นอย่างไร
ฉันขอโทษได้ไหมที่โลเล
(เนติพงษ์, ม.5/6) • ผมไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าผมเคยเดินหลงไปต่างที่
หลงจนรู้ว่ามีคนอยู่แถวนี้
ฉันขอหลงอีกทีเผื่อได้แฟน
(พงศกร, ม.5/6)
• ฉันไม่อายหรอกนะว่าเป็นตุ๊ด
เคยโดยฉุดหลงทางไปหลายที่
หลงจนรู้ว่าทางเป็นอย่างนี้
หลงอีกทีสุขกายสบายใจ
(สุพรรษา, ม.5/6) • ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยหลงทางรักไปต่างที่
หลงจนรู้ว่ารักเป็นแบบนี้
ฉันขอรักคนดีทุกชาติไป
(พงศกร, ม.5/6)
• ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยหลงทางไปต่างที่
หลงจนรู้ว่าเป็นคนอย่างนี้
รู้สึกดีที่หลงไม่เป็นไร
(รัชกฤต, ม.5/6) • ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยหลงทางไปต่างที่
หลงจนรู้ว่าทางเป็นอย่างนี้
ขอหลงสักร้อยปีจะเป็นไร
(ฝนฟันเหล็ก, ม.5/6)
• ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยหลงทางไปต่างที่
หลงจนรู้ว่าทางเป็นอย่างนี้
ฉันขอเพื่อนหลงด้วยก็แล้วกัน
(วันเฉลิม, ม.5/6) • ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยหลงทางไปต่างที่
หลงจนรู้ว่าทางเป็นอย่างนี้
โปรดบอกทีก็กระจ่างมีทางไป
(เขื่อน ปณิธาน, ม.5/6)
• ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยเข้าห้องน้ำไปผิดที่
หลงจนรู้ว่าแต่ละห้องเป็นอย่างนี้
ขอเข้าอีกสักทีจะเป็นไร
(เกรียน ๆ นะ, ม.5/6) • ฉันไม่อายหรอกนะถ้าจะเผย
ว่าฉันเคยหลงทางไปต่างที่
อยากจะบอกออกบายพาสออกง่ายดี
ฉันขอหลงอีกทีจะเป็นไร
(นักกล้ามกับบัมเบล, ม.5/6)

โพสท์ใน Uncategorized | ติดป้ายกำกับ | ใส่ความเห็น

Hello world!

Welcome to WordPress.com! This is your very first post. Click the Edit link to modify or delete it, or start a new post. If you like, use this post to tell readers why you started this blog and what you plan to do with it.

Happy blogging!

โพสท์ใน Uncategorized | 1 ความเห็น